Bycie rodzicem nastolatka niepodobne jest do rodzicielstwa w żadnym innym wieku, ponieważ na etapie nastoletnim dziecko zmienia się w sposób bardzo dynamiczny. Przed rodzicami nastolatka stoją różne wyzwania. Warto znać różne przejawy dorastania, aby móc stosownie zareagować, nie brać wszystkiego do siebie, lepiej zrozumieć swoja dojrzewająca pociechę, mądrze towarzyszyć w tym niełatwym okresie życia. Niemała rolę w zachowaniu odgrywają przecież zmiany hormonalne zachodzące w organizmie nastolatka, a na nie sam zainteresowany nie może zbyt wiele poradzić. Powinien jednak o nich wiedzieć, żeby starać się najlepiej jak można zapanować nad swoimi reakcjami Oto lista zachowań charakterystycznych dla wieku młodzieńczego:
- kwestionuje prośby i zasady,
- jest zaabsorbowany sobą i nie potrafi patrzeć na sprawy z perspektywy innych osób,
- jest leniwy i beztrosko podchodzi do wykonywania swoich obowiązków,
- ma negatywny do życia, szkoły, ludzi,
- jest zamknięty emocjonalnie i zdystansowany do otoczenia,
- wykazuje w postawie brak szacunku do rodziców, rodziny i innych osób,
- wybucha gniewem nie wiadomo dlaczego,
- zazwyczaj wybiera przyjaciół z grona tych, których ty nie pochwalasz,
- brak mu motywacji do nauki, przestaje dbać o dobre stopnie,
- odmawia udziału w pracach i obowiązkach domowych.
- ulega zmiennym nastrojom, które nie maja uzasadnienia ani przyczyny,
- jest przykry dla rodzeństwa lub znajomych,
- nie jest zainteresowany sprawami duchowymi,
- unika spotkań rodzinnych i chce spędzać czas jedynie ze znajomymi,
- kłamie i nie przyznaje się do tego , co robi,
- jest fizycznie agresywny i gwałtowny,
- wagaruje i ucieka zez szkoły,
- sięga po używki…
Ta lista mogłaby być dłuższa. Na szczęście rzadko wszystkie wspomniane zachowania występują w komplecie. Jednak nawet mając do czynienia z jednym lub kilkoma takimi problemami można ulec zniechęceniu i czuć się przytłoczonym. Bezsilność to stan, który jest niezwykle trudno zaakceptować. Problemy są jednak nie po to, żeby je przeżywać , ale żeby je rozwiązywać. Życie z nastolatkiem nie musi być tylko szkołą przetrwania. Nasza nastoletnia pociecha też często ledwo radzi sobie z samym sobą. Warto pomóc i dziecku i sobie. Bycie nastolatkiem to trudny, ale i piękny czas. Może się wtedy zbudować między dzieckiem i rodzicami mur, który przetrwa lata i utrudni wzajemne kontakty albo dojrzała relacja oparta na wzajemnym zaufaniu i szacunku.
Wszystkie problemy wymienione wcześniej maja wspólny mianownik: walka pomiędzy pragnieniem całkowitej wolności odczuwanym przez nastolatka a pragnieniem całkowitej kontroli występującym u rodziców. Wszystkie nastolatki chcą wolności, by móc robić zawsze to, co chcą i wtedy, kiedy tego chcą. Muszą jednak nauczyć się, że na wolność trzeba zapracować i że mogą zyskać wolność, kiedy wykażą się odpowiedzialnością. Wiek dorastania jest tym szczególnym okresem w ich życiu, kiedy uczą się tej ważnej lekcji. Rodzice mają do spełnienia ważną rolę, która polega na pomocy nastolatkowi w nauce samokontroli i odpowiedzialności, tak by umiał właściwie korzystać z wolności i żyć dobrze w realnym świecie. By to osiągnąć, rodzice powinni pomóc nastolatkom w nauce określania granic.
Cdn.
przygotowane na podstawie:
- Townsend, Granice w życiu nastolatka